بیوگرافی کامل نیکو خردمند | بازیگر و صداپیشه ماندگار سینما و تلویزیون ایران

نیکو خردمند، یکی از نام‌آشناترین چهره‌های سینما و تلویزیون ایران، با صدای گرم و بازی‌های تأثیرگذار خود، جایگاه ویژه‌ای در قلب علاقه‌مندان هنر هفتم دارد. در ادامه مطلب در سایت سلبریتی‌ها، با زندگی شخصی، فعالیت هنری، فیلم‌ها، سریال‌ها و دستاوردهای نیکو خردمند بیشتر آشنا می‌شویم.

زندگی شخصی و تحصیلات

نیکو خردمند در ۱۹ آبان ۱۳۱۱ در تهران و در خانواده‌ای فرهنگی متولد شد. او خواهر بزرگ‌تر آهو خردمند، بازیگر سینما و تئاتر، بود. نیکو خردمند مدرک دیپلم داشت و تحصیلات خود را در رشته کارگردانی سینما در رویال تئاتر سلطنتی به پایان رساند.

از همان دوران کودکی، علاقه به هنر و بازیگری در او مشهود بود و همین علاقه باعث شد که مسیر حرفه‌ای خود را از رادیو در سال ۱۳۳۷ آغاز کند. او در سن ۲۶ سالگی، با معرفی یکی از آشنایان به رادیو رفت، تست داد و به عنوان گوینده رادیو پذیرفته شد.

آغاز فعالیت هنری در رادیو و تلویزیون

فعالیت هنری نیکو خردمند به شکل حرفه‌ای از سال ۱۳۳۷ با گویندگی در رادیو آغاز شد. دو سال بعد، یعنی از سال ۱۳۳۹، وی زیر نظر هوشنگ لطیف‌پور و سعید شرافت وارد عرصه دوبلاژ شد و به سرعت توانست به یکی از برجسته‌ترین دوبلورهای ایران تبدیل شود.

نیکو خردمند گوینده نقش‌های اصلی در فیلم‌های بین‌المللی و کلاسیک بود و صداپیشگی شخصیت‌های کلودیا کاردیناله، آوا گاردنر، الیزابت تیلور، اینگرید برگمن، ایوت میمی‌یوکس، لی رمیک، الکه زومر و بسیاری دیگر از بازیگران مشهور را برعهده داشت.

فعالیت در رادیو و تلویزیون قبل از انقلاب

از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۷، نیکو خردمند گوینده نمایش‌های رادیویی برنامه دوم رادیو بود و با اجرای برنامه‌ای تحت عنوان «معرفی تئاتر در تلویزیون» در سال ۱۳۵۱، حضور خود در تلویزیون را نیز تثبیت کرد.

او همزمان با فعالیت در دوبله، توانست در معرفی تئاترهای شاخص ایران و گویندگی برنامه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی موفق باشد و به نوعی یکی از پیشگامان صداپیشگی و دوبله حرفه‌ای در ایران شناخته شد.

ورود به دنیای سینما پس از انقلاب

پس از انقلاب، نیکو خردمند مسیر خود را از سال ۱۳۶۷ با معرفی حمیدرضا صلاحمند و گوینده خانم نوشابه امیری به کارگردان واروژ کریم‌مسیحی آغاز کرد.

آغاز بازیگری حرفه‌ای

وی در فیلم پرده آخر (۱۳۶۹) نقش تاج‌الملوک، بازمانده خانواده‌ای اشرافی، را بازی کرد و همین فیلم نقطه شروع حرفه‌ای او در عرصه بازیگری سینما شد. بازی چشمگیر او در این فیلم باعث شد که نامش بیش از پیش مطرح شود.

همزمان با این فیلم، نیکو خردمند در سریال گالش‌های مادربزرگ (۱۳۶۷–۱۳۶۸) بهمن زرین‌پور ایفای نقش کرد که در نوروز ۶۸ از شبکه ۱ پخش شد.

فیلم‌ها و دستاوردهای سینمایی

نیکو خردمند در طول فعالیت حرفه‌ای خود در سینما، نقش‌های به‌یادماندنی بسیاری را ایفا کرده است. برخی از مهم‌ترین فیلم‌های او عبارتند از:

• حکایت آن مرد خوشبخت (رضا حیدرنژاد – ۱۳۶۹)
• پرده آخر (واروژ کریم‌مسیحی – ۱۳۶۹)
• مسافران (بهرام بیضایی – ۱۳۷۰)
• خانه خلوت (مهدی صباغ‌زاده – ۱۳۷۰)
• بازیچه (تورج منصوری – ۱۳۷۱)
• راز گل شب بو (سعید خورشیدیان – ۱۳۷۲)
• زینت (ابراهیم مختاری – ۱۳۷۲)
• نگاهی دیگر (حسین مختاری – ۱۳۷۳)
• روزهای خوب زندگی (مهدی صباغ‌زاده – ۱۳۷۳)
• غزال (مجتبی راعی – ۱۳۷۴)
• سفر پرماجرا (سیامک اطلسی – ۱۳۷۴)
• قاصدک (قاسم جعفری – ۱۳۷۵)
• قاعده بازی (عبدالرضا نواب‌صفوی – ۱۳۷۶)
• هفت سنگ (عبدالرضا نواب‌صفوی – ۱۳۷۶)
• روانی (داریوش فرهنگ – ۱۳۷۶)
• شراره (سیامک شایقی – ۱۳۷۸)
• تو را دوست دارم (عبدالله باکیده – ۱۳۷۸)
• همسر دلخواه من (افشین شرکت – ۱۳۷۹)
• هزاران زن مثل من (رضا کریمی – ۱۳۷۹)
• دختری به نام تندر (حمیدرضا آشتیانی پور – ۱۳۷۹)
• ازدواج غیابی (۱۳۷۹)
• کاغذ بی‌خط (ناصر تقوایی – ۱۳۸۰)
• قلب‌های ناآرام (مجید مظفری – ۱۳۸۱)
• صبحانه‌ای برای دو نفر (مهدی صباغ‌زاده – ۱۳۸۲)
• کافه ستاره (سامان مقدم – ۱۳۸۳)
• چند می‌گیری گریه کنی (شاهد احمدلو – ۱۳۸۴)
• پیشنهاد ۵۰ میلیونی (مهدی صباغ‌زاده – ۱۳۸۴)
• پرونده هاوانا (علیرضا رئیسیان – ۱۳۸۴)
• راننده تاکسی (۱۳۸۵)
• خاک‌آشنا (بهمن فرمان‌آرا – ۱۳۸۶)
• شیرین (عباس کیارستمی – ۱۳۸۷ / ۲۰۰۸)

جوایز سینمایی نیکو خردمند

نیکو خردمند برای بازی در فیلم‌های خود جوایز بسیاری کسب کرد که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم پرده آخر در نهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۶۹)
• سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم بازیچه در دوازدهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۲)
• کاندیدای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم غزال در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۴)

مجموعه‌های تلویزیونی

نیکو خردمند در عرصه تلویزیون نیز حضور فعال و تأثیرگذاری داشت. برخی از مجموعه‌های تلویزیونی او شامل موارد زیر است:

• پرستار (۱۳۸۸-۱۳۸۹) – تله‌فیلم، کارگردان: علیرضا سبزواری، شبکه ۲
• قاب‌های خالی (۱۳۸۶–۱۳۸۷) – تله‌فیلم، کارگردان: مرتضی هرندی، شبکه ۲
• جاده آسمان (۱۳۸۶) – تله‌فیلم، کارگردان: کامبیز کاشفی، شبکه ۲
• تکم‌چی (۱۳۸۶) – تله‌فیلم، کارگردان: یدالله صمدی
• ریحانه (۱۳۸۴) – کارگردان: سیروس مقدم، شبکه ۳
• عشق گمشده (۱۳۸۴) – کارگردان: حسین سهیلی‌زاده، شبکه ۳
• مادر صدامو می‌شنوی؟ (۱۳۸۴) – تله‌فیلم، کارگردان: کامبیز کاشفی، شبکه ۱
• و خداوند عشق را آفرید (۱۳۸۴) – کارگردان: مسعود شامحمدی، شبکه ۳
• دیوار شیشه‌ای (۱۳۸۰) – کارگردان: مهدی صباغ‌زاده، شبکه ۲
• نیستان (۱۳۷۹–۱۳۸۰) – کارگردان: حسین مختاری، شبکه ۳
• صدایم کن (۱۳۷۹) – کارگردان: مسعود نوابی
• پس از باران (۱۳۷۹) – کارگردان: سعید سلطانی، شبکه ۳
• همسایه‌ها (۱۳۷۹) – کارگردان: محمدحسین لطیفی، شبکه ۳
• ایستگاه (۱۳۷۸) – کارگردان: منوچهر عسگری نسب
• مادر (۱۳۷۸) – کارگردان: مسعود فروتن، شبکه ۱
• کت جادویی (۱۳۷۷–۱۳۷۸) – کارگردان: محمدحسین لطیفی، شبکه ۳
• آژانس دوستی (۱۳۷۵–۱۳۷۸) – گروه کارگردانان
• هفت سنگ (۱۳۷۶–۱۳۷۷) – کارگردان: عبدالرضا نواب‌صفوی، شبکه ۲
• همه فرزندان من (۱۳۷۶) – کارگردان: محمد دستگردی، شبکه ۱
• بومرنگ (۱۳۷۶) – کارگردان: فیاض موسوی، شبکه ۱
• بازگشت به خانه (۱۳۷۵–۱۳۷۶) – کارگردان: مسعود نوابی، شبکه ۱
• غبار نور (۱۳۷۵) – کارگردان: محمدرضا اصلانی، شبکه ۱
• دزدان مادربزرگ (۱۳۷۴–۱۳۷۵) – کارگردان: مهدی صباغ‌زاده، شبکه ۱
• دبیرستان خضراء (۱۳۷۴–۱۳۷۵) – کارگردان: اکبر خواجویی
• جای خالی دریا (۱۳۷۴) – کارگردان: هوشنگ توکلی
• آوای فاخته (۱۳۷۳) – کارگردان: بهمن زرین‌پور، شبکه ۱
• باغ گیلاس (۱۳۷۲–۱۳۷۳) – کارگردان: مجید بهشتی، شبکه ۱
• آپارتمان (۱۳۷۱–۱۳۷۲) – کارگردان: اصغر هاشمی، شبکه ۱
• آخرین سند (۱۳۷۱) – کارگردان: رضا گنجی، شبکه ۱

زندگی شخصی و ازدواج

نیکو خردمند در سال ۱۳۵۸ با علیرضا خوشنویسان ازدواج کرد. سند ازدواج وی اخیراً به موزه سینما اهدا شد که بخش جالب آن، مهریه نیکو خردمند بود؛ یک جلد قرآن و یک شاخه نبات.

در مصاحبه‌ها، نیکو خردمند همواره تاکید می‌کرد که برای او مسائل مالی در آثار سینمایی و تلویزیونی اهمیت ندارد و بسیاری از پروژه‌ها را صرفاً به دلیل علاقه و دوستی با کارگردان یا تهیه‌کننده انجام می‌دهد.

خواهر او، آهو خردمند، درباره نیکو گفته است:

«او یکی از شاخص‌ترین و بهترین دوبلورها بود و حتی وقتی وارد سینما شد جوایز زیادی کسب کرد، اما تا آخرین لحظه همیشه می‌گفت که من ابتدا یک دوبلور هستم و سپس بازیگر.»

بیماری و درگذشت

نیکو خردمند از پاییز سال ۱۳۸۷ به دلیل مشکلات قلبی و عروقی چندین بار به بیمارستان منتقل شد. او تا هفته‌های پیش از مرگ تحت مراقبت پزشکی بود و در نهایت ۲۶ آبان ۱۳۸۸، درست هفت روز پس از تولد ۷۷ سالگی، به دلیل تشنج و سکته مغزی در بیمارستان ابن سینا تهران درگذشت.

مراسم خاکسپاری وی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا برگزار شد و یاد و خاطره او همچنان در قلب علاقه‌مندان سینما و تلویزیون ایران زنده است.

نیکو خردمند با بیش از پنج دهه فعالیت هنری، از گویندگی در رادیو و دوبله فیلم‌ها گرفته تا بازی در سینما و تلویزیون پس از انقلاب، نقش مهمی در شکل‌گیری هنر ایران داشت. صدای او همچنان در دوبله فیلم‌های کلاسیک و بازی‌های بی‌نظیرش در ذهن مخاطبان ماندگار است.

زندگی و فعالیت‌های نیکو خردمند نشان می‌دهد که علاقه، پشتکار و عشق به هنر می‌تواند مسیر حرفه‌ای یک هنرمند را از رادیو تا سینمای ملی ایران هموار کند و یادش همیشه گرامی خواهد بود.